شعر زیر در قالب قصیده، سروده ی شاعر توانای معاصر محمدرضا شفیعی کدکنی

است.

شعر پارسی

ای شعر پارسی‌! که بدین روزت اوفکند؟

کاندر تو کس نظر نکند جز به ریش‌خند

ای خفته خوار بر ورق روزنامه‌ها!

زار و زبون، ذلیل و زمین‌گیر و مستمند

نه شور و حال و عاطفه، نی جادوی کلام

نی رمزی از زمانه و نی پاره‌ای ز پند

نه رقص واژه‌ها، نه سماع خوش حروف

نه پیچ و تاب معنی، بر لفظ چون سمند

یا رب کجا شد آن فر و فرمانروایی‌ات

از ناف نیل تا لبة رود هیرمند

یا رب چه بود آن که دل شرق می‌تپید

با هر سرود دلکشت از دجله تا زرند

فردوسی‌ات به صخرة ستوار واژه‌ها

معمار باستانی آن کاخ سربلند

ملاح چین، سرودة سعدی، ترانه داشت

آواز برکشیده بر آن نیلگون پرند

روزی که پای‌کوبان، رومی فکنده بود

صید ستارگان را در کهکشان کمند

از شوق هر سرودة حافظ به ملک فارس

نبض زمانه می‌زد از روم تا خجند

فرسنگ‌های فاصله، از مصر تا به چین

کوته شدی به معجز یک مصرعِ بلند

اکنون میان شاعر و فرزند و همسرش

پیوند برقرار نیاری به چون و چند

زیبد کزین ترقی معکوس در زمان

از بهر چشم‌زخم بر آتش نهی سپند

کاین‌گونه ناتوان شدی اندر لباس نثر

بی‌قرب‌تر ز پشگل گاوان و گوسپند

جیغ بنفش آمد و گوش زمانه را

آکند از مزخرف و آزرد زین گزند

جای بهار و ایرج و پروین جاودان

جای فروغ و سهراب و امید ارجمند

بگرفت یافه‌های گروهی گزافه‌گوی

کلپتره‌های جمعی درجهل خود به ‌بند

آبشخور تو بود، هماره ضمیر خلق

از روزگار «گاهان» وز روزگار «زند»

واکنون سخنورانت یک سطر خویش را

در یاد خود ندارند از زهر تا به قند

در حیرتم ز خاتمه شومت ای عزیز

ای شعر پارسی! که بدین روزت اوفکند؟

منبع : http://adabnameh.blogfa.com

شعر زیر سروده غزلسرای مشهور قرن نهم و دهم هجری، بابا فغانی شیرازی

است.

بس تازه و تری، چـــــــــــــــمن آرای کیستی؟

نخل امید و شــــــــاخ تمنــــــــــــای کیستی؟

روز، آفــــــــــــــتاب روزن و بام که می شوی؟

شبها چـــــــــــــــــــراغ خلوت تنهای کیستی؟

رنگت چو بوی دلکش و بویت چو روی خوش

حوری ســــــــرشت من، گل رعنای کیستی؟

 گل این وفـــــــــا ندارد و گلزار این صفــــــــا

 ای لاله غریب، ز صحــــــــــــــــرای کیستی؟

حالا ز غنچه دل مــــــــــــا باز کن گـــــــــــره

در انتظار وعده فـــــــــــــــــــردای کیستی؟

 چون من، به بند عشق تو صد ماهـر و اسیر

 تو زلف تاب داده به سودای کیستـــــــــی؟

بزمی پر از پریست فغــــــانی، تو در میان

دیوانه کدامی و شیدای کیستــــــــــــــی؟

منبع : http://adabnameh.blogfa.com

شعر زیر در قالب قطعه، سروده ی شاعر شهیر معاصر زنده یاد رهی معیری است

که از مجموعه ی سایه ی عمر انتخاب شده است.

اشک محبت

عزم وداع کرد جوانی ز روستای

در تیره شامی از بر خورشید طلعتی

طبع هوا دژم بد و چرخ از فراز ابر

همچون حباب در دل دریای ظلمتی

زن گفت با جوان که از این ابر فتنه زای

ترسم رسد به گلبن حسن تو آفتی

در این شب سیه که فرومرده شمع ماه

ای مه، چراغ کلبه من باش ساعتی

لیکن جوان ز جنبش طوفان نداشت باک

دریا دلان زموج ندارند دهشتی

برخاست تا برون بنهد پای از آن سرای

کو را دگر نبود مجال اقامتی

سرو روان چو عزم جوان استوار دید

افراخت قامتی که عیان شد قیامتی

بر چهر یار دوخت به حسرت دو چشم خویش

چون مفلس گرسنه به خوان ضیافتی

با یک نگاه کرد بیان، شرح اشتیاق

بی آن که از زبان بکشد بار منّتی

چون دانه گوهری که بغلتد به روی سیم

غلتان به سیمگون رخ وی، اشک حسرتی

زان قطره سرشک، فرو ماند پای مرد

یکسر ز دست رفت، گرش بود طاقتی

آتش فتاد در دلش از آب چشم دوست

گفتی میان آتش و آب است نسبتی

این طرفه بین که سیل خروشان درو نداشت

چندان اثر که قطره اشک محبتی

منبع : http://adabnameh.blogfa.com

عشق یعنی پاک ماندن بسیار

آب ماندن در مسیر انجماد

در حقیقت عشق یعنی سادگی

در کمال برتری ، افتادگی . . .

عشق يعني دستهايم ماله توست

 چشمهاي خسته ام دنبال توست

 عشق يعني ما گرفتار هميم

 دوستدار هم طرفدار هميم

 هرچه ميخواهد دلش آن مي كند

مي كشد ما را و كتمان مي كند

عشق غير از تاولي پر درد نيست

 هركس اين تاول ندارد مرد نيست

 آمدم تا عشق را معنا كنم

بلكه جاي خويش را پيدا كنم

 آمدم ديدم كه جاي لاف نيست

 عشق غير از عين و شين و قاف نيست

عشق يعني خاطرات بي غبار

 دفتري از شعر و از عطر بهار

عشق يعني يك تمنا يك نياز

 زمزمه از عاشقي با سوز و ساز

 عشق يعني چشم خيس مست او

 زير باران دست تو در دست او

منبع : http://embardogan.blogfa.com

صبح که از خواب پا میشم
اول آفتاب پا میشم
یه کمی ورزش میکنم
تو باغچه نرمش میکنم
صدا میزنم مامان جون
چایی رو بریز تو فنجون
وقتی چایی رو نوشیدم
مامانو بابارو بوسیدم
میرم به کودکستان
خوشحال و شاد و خندان

منبع : http://majalleyekoodak.parsiblog.com

منبع : http://majalleyekoodak.parsiblog.com

مینا یه جوجه داره

یه جوجه  ی کوچولو

 با پرِ نرم و نازک

مثل کُرکای هولو

چشمای اون قشنگه

مثل چشای آهو

 یه گربه ی پشمالو

همیشه در کمینه

 میخواد جوجه را بگیره

مینا جوجه را برده

توی لونه گذاشته

برای اون تو لونه

آب و دونه گذاشته

گربه خبر نداره

که جوجه ی کوچولو

مادر خوبی داره؟

 مادر مهربونش

تنهاش نمی گذاره؟

مادر اون یه مرغه

یه مرغ ناز و خوشگل

گربه ی شیطون بلا

با مرغه داره مشکل

مرغه گربه را می بینه

 قدقدقدا می کنه

 مینا رو صدا می کنه

مینا میاد به گربه

میگه برو پشمالو

جوجه ام از تو می ترسه

واسش تو هستی لولو

منبع :‌ http://www.taranehaykoodakan.blogfa.com/cat-11.aspx